Terug naar overzichtEen granaat in het sprookjesbos, de sluiting van het Spookslot en onlangs de borstvergroting van Doornroosje: de Efteling maakt regelmatig de tongen los. Voor woordvoerder Steven van Gils betekent het dagelijks werk aan de winkel. “De Efteling leeft bij veel mensen in Nederland.”
Met welke attractie zou jij je loopbaan vergelijken?
“Met Baron 1898, onze achtbaan met vrije val. Het communicatievak was voor mij echt een sprong in het diepe. Oorspronkelijk ben ik opgeleid voor het onderwijs, maar dat bleek toch niet bij me te passen. Bij de Efteling ben ik onderaan begonnen. De organisatie stimuleert de ontwikkeling van haar medewerkers, en door de jaren heen hebben leidinggevenden me gesteund en in de goede richting geduwd. Sinds twee jaar ligt mijn focus helemaal op woordvoering.
De eerste keer op camera dat ik namens de Efteling als woordvoerder naar voren trad, staat me nog goed bij. Het ging over een attractie die draaide om een kannibaal, monsieur Cannibale, en die werd als stereotiep en racistisch ervaren. Ik mocht uitleggen waarom we de attractie gingen aanpassen en dat veroorzaakte best veel ophef bij voor- en tegenstanders. Toch was ik niet heel zenuwachtig, want ik had me goed voorbereid en kwam er goed uit. En dat terwijl er best pittige media waren, zoals PowNews. Terugkijkend ben ik op die klus wel het meest trots.”
Een granaatvondst, storingen, bezoekers die klagen over onderhoud en onlangs de borstvergroting van Doornroosje. ‘Never een dull moment…’
“Met die granaat viel het allemaal wel mee, maar van de ophef rondom Doornroosje werd ik als woordvoerder niet heel blij. Wij willen het sprookje vertellen en de beleving die daarbij hoort. En nu had iedereen het over de borsten van Doornroosje. Dat is niet het meest sprookjesachtige en handige onderwerp om over te moeten praten. Het lastige was dat er ook een gefotoshopt en nog extremere versie rondging, gemaakt door een fan. Sommige mensen dachten dat het een publiciteitsstunt van ons was, maar dat is echt onzin. De borstomvang is wel wat groter uitgepakt dan we hadden verwacht. Al met al waren de dingen die gezegd werden niet goed voor onze reputatie. Het is niet altijd positief voor de Efteling als ik als woordvoerder iets moet vertellen, maar voor mij zijn zulke situaties wel interessant en leerzaam.”
Wat vind je het aantrekkelijke aan woordvoering?
“Het mooiste vind ik dat je altijd aanstaat. Je bent bezig met wat er gebeurt in de wereld en wat het effect daarvan is op de Efteling. Daar wil ik op voorbereid zijn. Door de oorlog in Oekraïne kregen we bijvoorbeeld vluchtelingen in het dorp. Als groot park zijn we betrokken bij de regio en dan kun je daar vragen over verwachten. De ad hoc dingen vind ik leuk en ben niet zo van de lange projecten. Laat de pers me maar platbellen. Ik vind het leuk om moeilijke vragen te krijgen. Dan moet je zaken snel uitzoeken en anticiperen. Dat past bij mij, want ik ben ad rem, scherp en heb lef.”
Hoe belangrijk is het contact en de relatie met journalisten in jouw werk?
“Heel belangrijk. Ik investeer daar ook best veel tijd in. Toen ik twee jaar geleden woordvoerder werd heb ik een rondje gedaan langs redacties. Voor ons is de website Looopings een terugkerend contact. Zij hebben een groot bereik onder attractieparkliefhebbers en zijn voor ons vaak een opstapje naar regionale en landelijke media. Ze zijn soms echt wel kritisch, en het is belangrijk om die band goed te houden. Onlangs hadden we een man die in de wensbron stond en er muntjes uit viste. Van ons hoeven ze het niet direct te plaatsen als mensen zich niet gedragen, maar als het gebeurt wil je wel dat de samenwerking goed is, zodat je altijd een reactie kunt geven.”
Wat is lastig voor jou als woordvoerder?
“Als woordvoerder heb je natuurlijk niet echt een mening. Over sommige onderwerpen kan ik wel advies geven vanuit mijn expertise. Maar als er iets besloten is, dan moet je dat gewoon verdedigen – ook als je het er niet mee eens bent. Dan is het heel lastig om dat vol overtuiging te brengen, al doe ik dat natuurlijk wel altijd. Het gebeurt trouwens niet vaak dat ik ergens totaal niet mee eens ben, al denk ik soms weleens: joh, hadden we dat niet anders kunnen doen?”
Wat was eens maar nooit weer?
“De aankondiging dat we het Spookslot gingen vervangen, zonder uitleg wat ervoor in de plaats zou komen. We hebben onderschat hoeveel nostalgische gevoelens dat opriep. Het Spookslot was onze eerste grote attractie. Inmiddels slecht gewaardeerd en slecht bezocht, maar toch riep het nieuws veel emotie op. De Efteling leeft echt bij mensen, niet alleen bij de diehardfans, maar in heel Nederland zijn er mensen die denken: kom niet aan de Efteling! Dan merk je dat het park in het hart van de Nederlander zit.”
Tekst: Inge-Mirjam Bosveld